Lapzwans
je bent een lapzwans flierefluiter lamzak uitbuiter lanterfanter leegloper nietsnut spekkoper je rook zo lekker naar zeepsop ik kuste je blonde krullenkop je wilde je blauwe pyjama aan een spannend verhaal voor het slapen gaan in je broekzak had je een katapult een bal door het raam dat was jouw schuld fietsen gestolen van school gestuurd aangeschoten de schrik van de buurt paddo’s peppillen lachgas neppillen trippillen flippillen stoppen met chillen auto gejat op heterdaad papa zet je op straat het is beter dat je nu gaat je bent een lapzwans flierefluiter lamzak uitbuiter lanterfanter leegloper nietsnut spekkoper ik heb iets waardoor ik steeds meer vergeet een ziekte maar ik weet niet hoe het heet tempo frontale tempo temporale frontale puberale..tempo..tempo.. ze zeggen laat je zoon bij je komen zo’n zoon, daar kan ik alleen maar van dromen hij wenst iedereen goedemorgen bel hem op hij wil graag voor je zorgen mijn zoon…daar was iets mee.. maar wat ook weer.. ik heb iets waardoor ik steeds meer vergeet tempo frontale puberale mijn zoon dat is een lapzwans lanterfanter zeepsop krullenkop Helma Snelooper geschreven voor het symposium 'Dementie in de familie...en dan?' Door het netwerk 'Ouderen en Veerkracht Achterhoek' op 16 november in Groenlo en 24 november in Etten.
0 Comments
we zongen prachtig samen de afwaskwast als microfoon jij liet met je hoge C de glazen rinkelen en door mijn sonore bas trilden de pannen op het gas soms verzeilden we in strijd dan haalde je snerpend uit ik probeerde jou te sussen als moeder vroeg wie er begon wees jij altijd naar mij en dan koos moeder steevast jouw partij we gingen uit de mannen dongen naar je gunsten keken aan mij voorbij jij vertrok op reis en ik bleef bij moeder die telkens weer vergat dat ze twee dochters had af en toe kom je op bezoek dan laat je moeder lachen en breng je dierbare herinneringen ik schenk thee wat zou ik graag net als vanouds weer samen met je zingen Helma Snelooper Nathalie Boutté Les deux soeurs Sint Petrus en Pauluskerk
zoals haar hart opengebroken de kerk van Breedenbroek blootgesteld aan onbeschaamde blikken achter de glazen pui liggen relikwieën er verloren bij en besloten in een binnendoos waarvan zij dacht dat daar het antwoord lag tot zij ontdekte dat het allemaal om de vragen draait hoe zij binnentrad stralen van licht door de hoge ramen alsof zij hem weer aan kon raken juist op de plaatsen waar het was beschadigd haar stem nog rauw gaf klank aan haar verdriet gaandeweg werd het een lied dat zong buiten haar om en toch ten diepst met haar verbonden nu ontraadselt zij niet langer ze kan zich enkel nog verwonderen het geheim blijft ongeschonden ze sloopten het oude slot maar zij draagt de sleutel nog Helma Snelooper Met Allerzielen staat de dichter stil bij de kerk van Breedenbroek. Die is gedeeltelijk gesloopt. In de overblijvende ruïne wordt een glazen doos gebouwd, waarin de gebedsruimte komt. Verschenen in het Achterhoek Nieuws Foto Parochie Maria Laetitia. |
Helma SnelooperDichter, verteller, performer, Archief
August 2024
Categorieën
All
|