 In aanloop naar de open monumentendagen op 11 en 12 september wandelde de dichter over de dijk naar Olburgen om Kraantje Lek, winnaar Monumentenprijs Bronckhorst 2021, te bewonderen.
monumentaal je ruimt het puin en bikt het pleister af maar niet teveel de verhalen laat je heel achter lagen wandbekleding openen zich deuren naar het verleden je doorbreekt systeemplafonds tart wolken stof brengt oude balken aan het licht de trap neemt trouw zijn plek weer in voert je van tree tot tree terug naar het onberoerd begin de boerenschuur verandert in een school waar kinderen tafels dreunen knikkeren op de stoep een cent voor snoep de winkel geurt naar grutterswaar nootmuskaat karwij afgewogen in papieren zak koffie en kandij oranjebitter in het café ter ere van de koning onverslaanbaar feest voor Olburgen en Rha Kraantje Lek het monument is nu een woning een feestzaal vol met dansmuziek polonaise de wals een eerste kus liefde wordt gesmeed plezier en smart we plengen drank en tranen in de kroeg de mortel die ons samenvoegt het dorp is opgebouwd uit steen en dromen tijd strijkt als een troffel diepe scheuren glad vanuit de verte klinkt de roep van oude luister die zich onthult aan wie er oor voor heeft Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws
0 Comments
 op Hackfort gonst het van bronst
de zomerzin sprankelt de lucht prikkelend van kruid wekt de reegeit op tot fiepen in diepe boventonen zo lokt ze de bok die liefdesblind het landschap van angst trotseert gevaar uitdaagt haar sporen vindt - ze ruikt zijn geur ontspringt in een wilde galop zo staat ze hem toe haar op te drijven in een paringsdans beschrijven ze keer op keer een acht een lemniscaat een krakeling heilige vorm een heksenkring voortdurend baart het einde een nieuw begin - Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws  staafjes en kegeltjes het gras groeit waar je bijstaat een spoortje verschiet handen en voeten krijgen ze voor je het weet kruipen ze voort je vreest en volgt ze niet zelfs vlakbij hun wiegje lijkt het sprookje achterhaald de wolf en de zeven geitjes wie verstopt zijn kind nog in een klok de tijd tikt toch wel door voor je het weet vind je ze terug met een blaffer in de hand wanen ze zich de held van het verhaal is hun oogpunt omgekeerd die ander is de held hij zou de mensen redden maar hij is niet meer Helma Snelooper Illustratie Caroline Ellerbeck  wij kinderen komen graag bij ome Theetje
wijze wildebras vol grappen en grollen licht ontvlambaar soms melancholiek in Anholt noemen ze hem Der Tai in Gendringen spreken ze van de dolle hij vertelt hoe hij de grens passeerde om te werken in de Isselburger Hütte je ziet hem het gloeiend ijzer smeden vonken ketsen op zijn vuurschort af het zijn pijlen voor het hart van Annaliese hij wacht haar op bij het kledingatelier Buning en Co daar zit zij trouw te smocken doorknoopschorten onderlijfjes overrokken zo schützen tüchtige Damen hun kleren terwijl ze de huulbessem hanteren ome Theetje en tante Annaliese uit hun smeltkroes vloeien woorden voor de liefde grenzeloos in taal stromen zij over meine süße liebling schatz je bent hartveroverend mien dollentjen mien deerntjen mag ow so geerne wij kinderen komen graag bij ome Theetje de duizendschoon in Dinxperlo geplukt wordt in Suderwick een Bartnelke Bukett we schenken het oom Theetje voor tante Annaliese als doezendschoer plaatst hij het bij haar portret Helma Sneloooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws. Als aanloop naar Dinxperience, grensoverschrijdend festival op 18 juli.  A L Snijders
hij prikt zijn pen in het telefoonboek op zoek naar een sober pseudoniem A L Snijders wars van ophef en stampij verlaat hij de stad ontdekt dat hij in het lichaam van de landman past dwarsdenker buigt barmhartig mee met de coulissen van Klein Dochteren hij verwondert zich de dag door een vorm van doelloos kijken alles is tegenstrijdig de zin van het leven wordt geleefd hij hakt hout stookt het vuur op trapt de tractor aan vertoeft met vrienden in de tuin van Epicurus op het toetsenbord tikken zijn vingers achter zijn gedachten aan de weg is onbestendig daadloos nochtans blijft niets ongedaan hij draagt voor op Radio 4 zijn stem betovert onuitgenodigd komt de liefde aan om 12 uur 11 op het Lochemse perron ze raken op stoom rijgen uren en ogenblikken onophoudelijk blijft hij tikken tot hij uit de tijd valt met een ZKV waarin een man verklaart dat hij niet bestaat hij schrijft dat is de vraag en hij zegt altijd ja Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws  Koningin van Slingeland
nog lang niet jarig land ik op de SEH de oude klok vertikt zich in de tijd op hol geslagen op het stalen ros vind ik aan de rand van t Kruisbergse bos bemondkapt met bevlogen ogen heldinnen in het heetst van de strijd zij leiden mij met ferme lenigheid door gangen halfdoorlaatbaar als membranen de EHH vol Covid 19 naar een uithoek met oximeters screens defibrillatoren dit leerde ik bij shock stroomt het bloed naar de vitale organen zij telt mijn polsslag met haar latex hand mijn hart ontspringt bij t zien van haar gezicht een medisch masker en een roze bril ik kroon haar koningin van Slingeland zij voert haar taken uit met majesteit straks wordt het slagveld elders ingericht Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws  vlieghuid
oproepkaart voor vaccinatie je dacht dat je blij zou zijn tot je leest welke suspensie per aspera ad astra je durft het alleen in t latijn de tv staat op tilt kranten spreken elkaar tegen je brein stoomt als een snelkookpan pak je fiets je moet bewegen een cluster aan kennis dreigt je denkweg te versperren het landschap leidt je zachtjes door de doornen naar de sterren de dag breekt aan de noot is nog niet gekraakt marion koopmans geeft je meer kans dat je door de bliksem wordt geraakt kruip je in je vlieghuid wacht je op het sein veilig ben je een proefkonijn of is het lichaam heilig voorspelt de regering een escalatie vertrouwt de vleermuis zijn echolocatie het gevaar is niet altijd te vermijden je komt tevoorschijn begint je vleugels te spreiden Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws van 20-04-2021 Helma kreeg een uitnodiging voor vaccinatie. Dat gaf aanleiding tot een denkproces.  thuishulp
ze kwam na het heengaan van de liefste het huis stortte ineen zij raapte scherven op en hield de dagelijkse dingen gaande net als Chinese bordjes ze gaf ze keer op keer een zwaai zo bleef haast ongemerkt de aarde draaien na een jaar of twee hielp ze de kast opruimen en besprak wat naar de kringloop kon en wat moest blijven en toen de tranen kwamen reikte zij een zakdoek aan nee geen tissue een echte mannenzakdoek met zijn geur troost is niet een waszak bij de deur en dan naadloos terug van een bedrijf gesteven en gestreken troost ligt heimelijk verborgen tussen vouwen zorgvuldig gestapelde bundeltjes vertrouwen met aandacht aangeraakt dat ze nu al meer dan twaalf jaar vraagt hoe t gaat en het antwoord weet voor t wordt uitgesproken dat ze de ramen lapt en licht laat vallen op wat is gebroken de plant die wekelijks water krijgt toch weer knoppen maakt Helma Snelooper Ode aan de thuishulp Op 23 maart 2021 verschenen in het Achterhoek Nieuws Geschreven naar aanleiding van een krantenbericht over de ‘wasindicatie’ voor thuiszorgcliënten in de gemeente Montferland. Het wasgoed wordt uitbesteed aan een bedrijf om zo op de thuiszorg te besparen. Het schilderij is van Charles Courtney Curran o edit.  Ingestuurd voor de Willem Wilminkprijs.
Met een melodie van Rick Piepers. Uitgevoerd door Naomi Inez in de voorstelling Het Toverbos. DE DUIZENDPOOT de duizendpoot moet duizend schoenen aan om vlug te kunnen lopen hij moet op tijd naar de schoenenwinkel gaan om duizend veters te kopen z'n lievelingsschoen die heeft een hak en komt 'ie voorbij dan hoor je klikklakklikklak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed de duizendpoot moet duizend schoenen aan om vlug te kunnen lopen hij moet op tijd uit z'n warme bedje gaan om duizend veters te knopen hij weet nog die keer dat z'n veter brak en de klok tikte door van je tiktaktiktak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed de duizendpoot wordt soms een beetje moe van duizend veters knopen hij wil een keer naar Scheveningen toe om op blote voeten te lopen dan maakt 'ie een dansje met de slak en het zand dat kraakt van je krikkrakkrikkrak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed Helma Snelooper  Verschenen in het Achterhoek Nieuws van 23 februari 2021 Enghuizen echt gebeurd - een landschap sneeuwbestoven bevroren zonovergoten ik kon het bijna niet geloven het was als wandelen in een sprookje tot mijn kuiten wadend door het wit scherpe kristallen striemden mijn gezicht iedere voetstap sneeuwde dicht het knisperde en kraakte en toen ik langzaam draaide leek alles onbetreden dat is nog maar een week geleden ademloos onder de witte vracht wachtte een uitbundige bloemenpracht om na al die koude nachten onbedaarlijk los te barsten sneeuwklokjes tapijten vol soms smelt de sneeuw onder je ogen en ligt daaronder iets betoverends soms is de wereld wit bestoven een blanco blad dan doe je alles over en je begint bij het begin er was eens Helma Snelooper De foto maakte ik op landgoed Enghuizen |
Helma SnelooperDichter, verteller, performer, Archief
November 2020
Categorieën
All
|
RSS Feed
contact |
|