 thuishulp
ze kwam na het heengaan van de liefste het huis stortte ineen zij raapte scherven op en hield de dagelijkse dingen gaande net als Chinese bordjes ze gaf ze keer op keer een zwaai zo bleef haast ongemerkt de aarde draaien na een jaar of twee hielp ze de kast opruimen en besprak wat naar de kringloop kon en wat moest blijven en toen de tranen kwamen reikte zij een zakdoek aan nee geen tissue een echte mannenzakdoek met zijn geur troost is niet een waszak bij de deur en dan naadloos terug van een bedrijf gesteven en gestreken troost ligt heimelijk verborgen tussen vouwen zorgvuldig gestapelde bundeltjes vertrouwen met aandacht aangeraakt dat ze nu al meer dan twaalf jaar vraagt hoe t gaat en het antwoord weet voor t wordt uitgesproken dat ze de ramen lapt en licht laat vallen op wat is gebroken de plant die wekelijks water krijgt toch weer knoppen maakt Helma Snelooper Ode aan de thuishulp Op 23 maart 2021 verschenen in het Achterhoek Nieuws Geschreven naar aanleiding van een krantenbericht over de ‘wasindicatie’ voor thuiszorgcliënten in de gemeente Montferland. Het wasgoed wordt uitbesteed aan een bedrijf om zo op de thuiszorg te besparen. Het schilderij is van Charles Courtney Curran o edit.
0 Comments
 Ingestuurd voor de Willem Wilminkprijs.
Met een melodie van Rick Piepers. Uitgevoerd door Naomi Inez in de voorstelling Het Toverbos. DE DUIZENDPOOT de duizendpoot moet duizend schoenen aan om vlug te kunnen lopen hij moet op tijd naar de schoenenwinkel gaan om duizend veters te kopen z'n lievelingsschoen die heeft een hak en komt 'ie voorbij dan hoor je klikklakklikklak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed de duizendpoot moet duizend schoenen aan om vlug te kunnen lopen hij moet op tijd uit z'n warme bedje gaan om duizend veters te knopen hij weet nog die keer dat z'n veter brak en de klok tikte door van je tiktaktiktak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed de duizendpoot wordt soms een beetje moe van duizend veters knopen hij wil een keer naar Scheveningen toe om op blote voeten te lopen dan maakt 'ie een dansje met de slak en het zand dat kraakt van je krikkrakkrikkrak de duizendpoot leeft op grote voet dat doet 'ie reuze goed Helma Snelooper  Verschenen in het Achterhoek Nieuws van 23 februari 2021 Enghuizen echt gebeurd - een landschap sneeuwbestoven bevroren zonovergoten ik kon het bijna niet geloven het was als wandelen in een sprookje tot mijn kuiten wadend door het wit scherpe kristallen striemden mijn gezicht iedere voetstap sneeuwde dicht het knisperde en kraakte en toen ik langzaam draaide leek alles onbetreden dat is nog maar een week geleden ademloos onder de witte vracht wachtte een uitbundige bloemenpracht om na al die koude nachten onbedaarlijk los te barsten sneeuwklokjes tapijten vol soms smelt de sneeuw onder je ogen en ligt daaronder iets betoverends soms is de wereld wit bestoven een blanco blad dan doe je alles over en je begint bij het begin er was eens Helma Snelooper De foto maakte ik op landgoed Enghuizen  Mijn gedicht 'stuurlui' is opgenomen in de bundel 'Mijn overbuurvrouw is een meeuw.'Een bloemlezing uit de inzendingen van coronagedicht.nl. Van maart tot en met juli 2020 werden er ruim 900 gedichten geplaatst. Wim van Til en dichter des vaderlands Tsead Bruinja maakte de selectie. Uitgeverij: Liverse.
stuurlui de stuurlui eisen de wal op de vechters eisen de straat op de kiezers eisen klare taal maar er zijn nog geen woorden voor er bestaat geen nieuw normaal we hebben nog geen verhaal wat zou je doen met die ruimte die je opeist die minder dan anderhalve meter je oma opzoeken de buurman aanhoesten het vliegtuig nemen naar een of ander toeristisch oord en is dat dan vrijheid wat is vrijheid eigenlijk voor een woord is het terug naar voorheen maar voorheen is voorbij we deinen stuurloos op de rand van een nieuw getij niet eisen maar vragen meebewegen luisteren naar wat de zee van ons wil nieuwe einders ontdekken misschien is dat vrijheid misschien maakt dat het verschil Helma Snelooper  hier zijn draken
ze kruipt elke dag door het oog van de naald er zijn haar veel naasten ontvallen ze staart naar Irma Sluis die vertaalt de minister noemt de getallen als vader haar aan het roer liet staan zei hij haar nooit van streek te raken blijf op koers en doe het kalm aan als de kaart vermeldt hier zijn draken op het plein zijn protesten opgelaaid van vuurwerk en vlammende woorden wie heeft er het kompas verdraaid de naald wijst niet meer naar het noorden ze denkt dat je in het dagelijks bestaan draken maar beter kunt kussen niet meteen zeven koppen afslaan soms zitten er prinsessen tussen in de krant staat iemand van Marga Klompé ze krijgt een naald in haar deltaspier een vaccin bij de GGD voor die lieve zuster van hier een van de schatten die elke dag hun best doen het verschil te maken roerend om mensen bij tegenslag dapper en schoon te zien ontwaken Helma Snelooper Verschenen in de rubriek 'Dicht' van het Achterhoek Nieuws Kunstwerk Philippa Bentley  DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 53
Op de foto staan opa en oma Arendsen uit de Meene WENS het was een vreemd jaar een virus dreef ons uit elkaar vaak leek het delen van een gedicht het hoogst haalbare ik denk dat er veel is ontwricht iemand trekt een jasje uit en ik sta ontmanteld met mijn handen op mijn rug ik weet niet of ik die afstand ooit nog overbrug de moed om aan te raken komt die volgend jaar terug mijn oma had de gave mensen te aanvaarden zoals ze waren ze woonde in de Meene bij het Pellekaonsbos ze zei niet veel haar stilte sprak boekdelen ze las de gedachten van mijn gezicht wat wezenlijk was gaf ze gewicht ze geloofde in iets zo groot dat je het onmogelijk kon omvatten maar als je ernaar tastte vond je het vlakbij ik hoor nog de echo van wat ze op oldejaorsaovend zei goedgaon het klonk me in de oren als een zegen k heb pas geleerd wat het precies betekent het ga je goed waar je ook gaat of staat heb vrede met jezelf en met de wereld - Helma Snelooper  Helma Snelooper is Dichter des Achterhoeks. Foto: Rick Mellink
Ode aan alle vrijwilligers van Stichting Welzijn Lochem wo 16 dec 2020, 12:44 BERKELBODE LOCHEM - Speciaal voor alle vrijwilligers van Stichting Welzijn Lochem heeft Helma Snelooper, Dichter des Achterhoeks, een ode aan alle vrijwilligers geschreven. Deze ode willen we graag opdragen aan alle vrijwilligers uit de gemeente Lochem. Als dank voor allen die zich in 2020 hebben ingezet voor een ander. Zomaar omdat het kan. steengoed daar ben jij op een steenworp afstand je kijkt reikt uit blijft gastvrij als kind schoot ik met mijn katapult een kiezel tot ver voorbij de boerderij de wereld wordt steeds kleiner van dichtbij is een kiezel een kei vroeger keilden we steentjes over de Berkel we zagen kringen in het water ontstaan zich verbreiden verveelvuldigen verspreiden om dan oneindig voort te gaan een ritme van rimpelingen zo raak jij mensen aan hoe zal ik je noemen goede buur verre vriend vrijwilliger of naaste naober dierbaar woord zoetjesaan van plicht ontdaan ik zie het ongeschonden lotsverbonden als een rots in het Lochems landschap staan je breekt een muur af en bouwt een brug een wegversperring daar deins jij niet voor terug je bent vindingrijk trekt er je spoor omheen dat ben jij je verlegt een steen Helma Snelooper Locatie: De Klevenhorst, video Rick Mellink, initiator Pim Adema met SWV. Voor de video: https://www.youtube.com/watch?v=SlDgrVNPE5Y&feature=emb_logo&ab_channel=St.WelzijnLochem  Helma Snelooper | SINT 2020vr 4 dec 2020, 16:41 ACHTERHOEK NIEUWS: DICHT De dichter geeft dit jaar haar eigen draai aan de feestdagen SINT 2020 dit jaar kan ik niet mee in de zak het reisadvies voor Spanje is oranje Piet komt van het dak af hij is ZZP-er mag niet door de schoorsteen wegens de anderhalvemeterregel dat beleid is zo zwart-wit daar is hij fel op tegen hij bepleit zijn recht op roetvegen dit jaar mag ik niet bij Sint op schoot ik krijg pepernoot bij de Sint drive-thru in Vorden Steenderen en Drempt ‘k zou liever wild en ongeremd de coronastress willen bestrijden illegaal feesten de beest uithangen me te buiten gaan met gillende keukenmeiden dit jaar houdt Sint mij voor het lapje hij verschuilt zich achter een mondkapje hoe maak ik daar chocola van is het een complot stopt hij chips in de kadootjes OMG wat ligt er in ’t verschiet geef mij een melkbus vol carbid dan luid ik 2020 uit met oorverdovende knallen ik bid dat het nieuwe jaar beter zal bevallen Helma Snelooper, Bert Scheuter, Eva Schuurman en Hans Mellendijk vormen samen het dichterscollectief Dichters des Achterhoeks. Zij geven op deze plek wekelijks hun poëtische kijk op de actualiteit.  PAARDENKASTANJE
ze is al bijna honderd jaar de kastanje was er ver voor haar hij wachtte trouw op het landgoed een paardensprong van het koetshuis door het late licht de jaarringen in haar gezicht schemert het meisje dat kastanjes raapte met handenvol ze vertelt over de oorlog als vliegtuigen overkwamen stond de kastanje vastberaden en iedere lente ontvlamde hij in bloemenkaarsen de boom leefde haar voor geurend naar hars groeide hij om zijn wonden heen alle mensen die voor hem zijn blijven staan zijn in de boom verbonden zoals wortels zijn verbonden onder de aarde zelfs nu hij is geveld de boom blijft aanwezig in die lege plek ik zie de traan waarin haar verdriet de vreugde raakt ze weet dat de boom nog steeds bestaat in de ruimte die hij openlaat Helma Snelooper Kunstwerk en foto van José Botterhuis   wo 4 nov 2020, 12:30
De dichter verlangt naar de Kunstwandelroute; feestelijke ontmoeting van landschap, wandelaars, dichters, muzikanten en beeldend kunstenaars op het landgoed Enghuizen bij Hummelo. Tot het zover is staat zij stil bij de monumentale paardenkastanje. Paardenkastanje ze is al bijna honderd jaar de kastanje was er ver voor haar hij wachtte trouw op het landgoed een paardensprong van het koetshuis door het late licht de jaarringen in haar gezicht schemert het meisje dat kastanjes raapte met handenvol ze vertelt over de oorlog als vliegtuigen overkwamen stond de kastanje vastberaden en iedere lente ontvlamde hij in bloemenkaarsen de boom leefde haar voor geurend naar hars groeide hij om zijn wonden heen alle mensen die bij hem zijn blijven staan zijn in de boom verbonden zoals wortels zijn verbonden onder de aarde en nu hij is geveld vindt ze hem terug in een andere vorm in de foto waar hij lampionnen draagt in de beer van kastanjehout die voor de Klevenhorst staat in het missen ik zie de traan waarin haar verdriet de vreugde raakt ze weet dat de boom nog steeds bestaat in de ruimte die hij openlaat Helma Snelooper, Bert Scheuter, Eva Schuurman en Hans Mellendijk vormen samen het dichterscollectief Dichters des Achterhoeks. Zij geven op deze plek wekelijks hun poëtische kijk op de actualiteit. Foto: Gerard Mühlradt |
Helma SnelooperDichter, verteller, performer, Archief
November 2020
Categorieën
All
|
RSS Feed
contact |
|