 wij samen
je hebt bladwijzers gestoken in de takken van de bomen ik zie het als ik naar boven kijk helemaal tot aan de kronen en nog verder waar je wist dat vogels zingen roodborstjes mussen merels lijsters maar dat hoorde je niet meer ik vouw je kleren nooit gedragen om het slijten te vertragen kind dat is nog veel te mooi dapper sprong je uit de tijd net toen ik even weg was en nu reis je door de ruimte je vroeg zo vaak hoe zal dat zijn van zwaartekracht bevrijd eindelijk Suideras bereikt blijkt de Willibrorduskerk gesloten waar steek ik nu een kaarsje aan vouw ik mijn handen leg ik alles in dat oude woordje amen jij kon dat zomaar in de allee tussen torenhoge bomen waar je blijmoedig riep wij samen Helma Snelooper verschenen in het Achterhoek Nieuws op 29 december 2021
0 Comments
 voor mijn moeder
levenspad hoeveel voetstappen heb jij daar neergelegd Greffelinkallee Spalderkampseweg iedereen kent je na zovele jaren mevrouw met zilveren haar die altijd zwaait het landschap bloesemt onder jouw bekoring als je opgetogen ademt o wat mooi je hebt de verwondering in jezelf bewaard koestert je dromen zet ze neer op aarde zo blijf je dicht bij hoe je het van binnen voelt kun je de mensen zien zoals ze zijn bedoeld verschillend maar hartroerend gelijkwaardig je juicht wat zijn ze allemaal toch aardig kinderen komen bij je met verhalen je vangt het licht dat je door hen heen ziet stralen jouw volle aandacht in iedere ontmoeting onvoorwaardelijk veel meer dan een begroeting schitterend dat ik het pad met jou mag delen samen lachen huilen vechten bidden spelen Helma Snelooper verschenen in het Achterhoek Nieuws op woensdag 1 december  Lapzwans
je bent een lapzwans flierefluiter lamzak uitbuiter lanterfanter leegloper nietsnut spekkoper je rook zo lekker naar zeepsop ik kuste je blonde krullenkop je wilde je blauwe pyjama aan een spannend verhaal voor het slapen gaan in je broekzak had je een katapult een bal door het raam dat was jouw schuld fietsen gestolen van school gestuurd aangeschoten de schrik van de buurt paddo’s peppillen lachgas neppillen trippillen flippillen stoppen met chillen auto gejat op heterdaad papa zet je op straat het is beter dat je nu gaat je bent een lapzwans flierefluiter lamzak uitbuiter lanterfanter leegloper nietsnut spekkoper ik heb iets waardoor ik steeds meer vergeet een ziekte maar ik weet niet hoe het heet tempo frontale tempo temporale frontale puberale..tempo..tempo.. ze zeggen laat je zoon bij je komen zo’n zoon, daar kan ik alleen maar van dromen hij wenst iedereen goedemorgen bel hem op hij wil graag voor je zorgen mijn zoon…daar was iets mee.. maar wat ook weer.. ik heb iets waardoor ik steeds meer vergeet tempo frontale puberale mijn zoon dat is een lapzwans lanterfanter zeepsop krullenkop Helma Snelooper geschreven voor het symposium 'Dementie in de familie...en dan?' Door het netwerk 'Ouderen en Veerkracht Achterhoek' op 16 november in Groenlo en 24 november in Etten.  we zongen prachtig samen de afwaskwast als microfoon jij liet met je hoge C de glazen rinkelen en door mijn sonore bas trilden de pannen op het gas soms verzeilden we in strijd dan haalde je snerpend uit ik probeerde jou te sussen als moeder vroeg wie er begon wees jij altijd naar mij en dan koos moeder steevast jouw partij we gingen uit de mannen dongen naar je gunsten keken aan mij voorbij jij vertrok op reis en ik bleef bij moeder die telkens weer vergat dat ze twee dochters had af en toe kom je op bezoek dan laat je moeder lachen en breng je dierbare herinneringen ik schenk thee wat zou ik graag net als vanouds weer samen met je zingen Helma Snelooper Nathalie Boutté Les deux soeurs  Sint Petrus en Pauluskerk
zoals haar hart opengebroken de kerk van Breedenbroek blootgesteld aan onbeschaamde blikken achter de glazen pui liggen relikwieën er verloren bij en besloten in een binnendoos waarvan zij dacht dat daar het antwoord lag tot zij ontdekte dat het allemaal om de vragen draait hoe zij binnentrad stralen van licht door de hoge ramen alsof zij hem weer aan kon raken juist op de plaatsen waar het was beschadigd haar stem nog rauw gaf klank aan haar verdriet gaandeweg werd het een lied dat zong buiten haar om en toch ten diepst met haar verbonden nu ontraadselt zij niet langer ze kan zich enkel nog verwonderen het geheim blijft ongeschonden ze sloopten het oude slot maar zij draagt de sleutel nog Helma Snelooper Met Allerzielen staat de dichter stil bij de kerk van Breedenbroek. Die is gedeeltelijk gesloopt. In de overblijvende ruïne wordt een glazen doos gebouwd, waarin de gebedsruimte komt. Verschenen in het Achterhoek Nieuws Foto Parochie Maria Laetitia.  Sint Vitus processie op de Liemersweg hoenders van de broedmachine vers ontkluisterd voor hen wordt een plaats bereid het zijn er tweeenvijftigduizend de rechter zegt ze mogen ze allemaal naar buiten in stikstof vrezende contramine de kip was er het eerst toen ontsprong aan het ei het allereerste kuiken kort daarna begon het grote kluiven op golfslag van het terrein ontlijft een wedijverend bedrijf kippen binnenshuis dagelijks tweehonderdvijftigduizend de eerste mens gaf alle dieren namen geef het je te doen tweeenvijftigduizend plus per dag tweehonderdvijftigduizend is in vier dagen meer dan een miljoen hoeveel kippenzielen zullen jaarlijks rondom Pitch en Putt ten hemel varen Sint Vitus de patroon van pluimvee smoorde in een pot vlak voor het kookpunt droeg hij de hoenders aan hun schepper op wie bouwt bij het bedrijvenpark een veldkapel om Sint Vitus zegen af te smeken voor al die kippenzielen dank u wel Helma Snelooper De rechter heeft beslist dat er een kippenbedrijf mag komen tussen Wehl en Doetinchem. Omwonenden en een naburige kippenslachterij waren daartegen, voornamelijk omdat de kippen buiten zullen lopen. In doorwaakte uren telt de dichter kippen. Verschenen in het Achterhoek Nieuws . Beeld: Oostenrijk, Tirol, Schwaz, Crypte St-Michael kerk. Marteldood Vitus. t  In aanloop naar de open monumentendagen op 11 en 12 september wandelde de dichter over de dijk naar Olburgen om Kraantje Lek, winnaar Monumentenprijs Bronckhorst 2021, te bewonderen.
monumentaal je ruimt het puin en bikt het pleister af maar niet teveel de verhalen laat je heel achter lagen wandbekleding openen zich deuren naar het verleden je doorbreekt systeemplafonds tart wolken stof brengt oude balken aan het licht de trap neemt trouw zijn plek weer in voert je van tree tot tree terug naar het onberoerd begin de boerenschuur verandert in een school waar kinderen tafels dreunen knikkeren op de stoep een cent voor snoep de winkel geurt naar grutterswaar nootmuskaat karwij afgewogen in papieren zak koffie en kandij oranjebitter in het café ter ere van de koning onverslaanbaar feest voor Olburgen en Rha Kraantje Lek het monument is nu een woning een feestzaal vol met dansmuziek polonaise de wals een eerste kus liefde wordt gesmeed plezier en smart we plengen drank en tranen in de kroeg de mortel die ons samenvoegt het dorp is opgebouwd uit steen en dromen tijd strijkt als een troffel diepe scheuren glad vanuit de verte klinkt de roep van oude luister die zich onthult aan wie er oor voor heeft Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws  op Hackfort gonst het van bronst
de zomerzin sprankelt de lucht prikkelend van kruid wekt de reegeit op tot fiepen in diepe boventonen zo lokt ze de bok die liefdesblind het landschap van angst trotseert gevaar uitdaagt haar sporen vindt - ze ruikt zijn geur ontspringt in een wilde galop zo staat ze hem toe haar op te drijven in een paringsdans beschrijven ze keer op keer een acht een lemniscaat een krakeling heilige vorm een heksenkring voortdurend baart het einde een nieuw begin - Helma Snelooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws  staafjes en kegeltjes het gras groeit waar je bijstaat een spoortje verschiet handen en voeten krijgen ze voor je het weet kruipen ze voort je vreest en volgt ze niet zelfs vlakbij hun wiegje lijkt het sprookje achterhaald de wolf en de zeven geitjes wie verstopt zijn kind nog in een klok de tijd tikt toch wel door voor je het weet vind je ze terug met een blaffer in de hand wanen ze zich de held van het verhaal is hun oogpunt omgekeerd die ander is de held hij zou de mensen redden maar hij is niet meer Helma Snelooper Illustratie Caroline Ellerbeck  wij kinderen komen graag bij ome Theetje
wijze wildebras vol grappen en grollen licht ontvlambaar soms melancholiek in Anholt noemen ze hem Der Tai in Gendringen spreken ze van de dolle hij vertelt hoe hij de grens passeerde om te werken in de Isselburger Hütte je ziet hem het gloeiend ijzer smeden vonken ketsen op zijn vuurschort af het zijn pijlen voor het hart van Annaliese hij wacht haar op bij het kledingatelier Buning en Co daar zit zij trouw te smocken doorknoopschorten onderlijfjes overrokken zo schützen tüchtige Damen hun kleren terwijl ze de huulbessem hanteren ome Theetje en tante Annaliese uit hun smeltkroes vloeien woorden voor de liefde grenzeloos in taal stromen zij over meine süße liebling schatz je bent hartveroverend mien dollentjen mien deerntjen mag ow so geerne wij kinderen komen graag bij ome Theetje de duizendschoon in Dinxperlo geplukt wordt in Suderwick een Bartnelke Bukett we schenken het oom Theetje voor tante Annaliese als doezendschoer plaatst hij het bij haar portret Helma Sneloooper Verschenen in het Achterhoek Nieuws. Als aanloop naar Dinxperience, grensoverschrijdend festival op 18 juli. |
Helma SnelooperDichter, verteller, performer, Archief
November 2020
Categorieën
All
|
RSS Feed
contact |
|