Kado

dit is de laatste dag dat mijn moeder 89 is
ergens tussen vandaag en morgen zal ze voetje voor voetje achter haar rollator de grens van 80 naar 90 overschrijden
als ze het mag meemaken
ze is al een tijd niet goed in orde
op het eerste gezicht is er geen oorzaak te vinden
we zoeken ook niet verder
de huisarts wil haar niet laten ronddolen in het medisch circuit
zeker nu niet

in februari had ik al vrij genomen om voor haar te zorgen
daarna kwam de wijkverpleging en waagde ik af en toe de oversteek naar Amsterdam
mijn laatste klus was op 12 maart op de medische faculteit van het VU-MC
verdiepende gesprekken met studenten ouderengeneeskunde
over wel of geen euthanasie, verdere behandeling, ziekenhuisopname

's avonds had ik een radio-interview in Koog aan de Zaan
onderweg schoot me te binnen dat de naam van de programmamaker wel erg Italiaans klonk
ik wilde niet bevooroordeeld lijken , belde hem op en vroeg voorzichtig:'jij en je crew hebben toch geen last van hoesten?'

de sfeer in de studio was uitbundig
jolige grappen over elleboogstoten en deurklinken vermijden
op de foto die na afloop is gemaakt zie ik mezelf in onbevangen omhelzing met programmamaker en technicus

de volgende dag krijg ik bericht dat alle lessen aan de medische faculteit zijn gecanceld.
ik zie er tegenop om naar de Achterhoek te reizen
op de heenweg zaten er mensen te hoesten en te proesten in de coupés
stel dat ik het virus oploop en aan mijn moeder overdraag
maar het idee dat zij alleen ziek zit te zijn in de Achterhoek vind ik onverdraaglijk. En wat moet ik alleen in Amsterdam.

de trein naar Arnhem is nagenoeg leeg
dat geldt ook voor het boemeltje naar Doetinchem
Ik ren en haal nog net de bus richting Zutphen
de chauffeur maakt zich kwaad
'er zat een man voorin de hele tijd te hoesten. ik zei: 'als je niet je hand voor de mond doet zet ik je uit de bus'. '

de diepvries is volgeladen
ik kook voor mijn moeder, help haar uitkleden voor het slapen gaan ,vertel een verhaal
elke avond wandelen we in de Greffelinkallee
voorbijgangers maken een praatje op veilige afstand
familieleden leggen bloemen op de stoep
mijn moeder ligt op de bank en ik lees haar appjes en mailtjes voor
'gezellig' zegt ze
morgen is ze jarig
'ik kan geen kado voor je kopen'
'jij bent mijn kado' zegt ze
-
Foto: Greffelinkallee gezien vanuit de houtschuur