perspectief

hoe je verdwijnt uit een landschap
je hoeft maar in te schepen
je hoeft maar uit te checken
snel sluiten zich de gelederen

de kust glijdt als zand door je vingers
het bos keert zich binnenstebuiten
bomen tonen zich vertekend
onderaards trillen nieuwe spruiten

vergeefs tuur ik door de lens van de tijd
naar de Koepoort de Doesburgse brug
pas als ik de invalshoek verplaats
vind ik je overal weerkaatst

Helma Snelooper

Foto: kunstwerk in wording van Marijke Schellekens gemaakt voor de Leesplek op het landgoed Enghuizen tijdens de Kunstwandelroute gezamenlijk gedicht door het dichterscollectief de Omsmeders                                                                                            
Mijn bijdrage luidt:

zij is mijn gids maar weet dat niet
ik neem haar voetstoots aan
de stapsteen blijkt een struikelblok
​de weg verschijnt onder het gaan